5 Slapeloze nachten, 10 mailtjes over en weer, en een paar collega's (vooral mannen) die de druk aardig weten op te voeren, is hier dan eindelijk mijn eerste blog, hulde zou ik bijna zeggen...
Met de tips van Edo in mijn achterhoofd, op naar de 100 woorden... Dat moet toch lukken.
Af en toe een witte regel,
nietteveelachterelkaar
en vooral geen meningen (mag ik nu niet zeggen dat ik dit toch niet makkelijk is?)
Om maar niet over die naam te beginnen.
Lieve collega's die mee wilde denken, bedankt voor het cabriootje of denkertje, maar ik heb het toch maar bij me poes gehouden (of moet ik zeggen: kater)?!
Follow me dan maar...
